Ponieważ na naszym forum już kilkukrotnie pojawiły się pozytywne opinię na temat
siemienia lnianego (tak się odmienia - nie
siemia), postanowiłem założyć specjalny temat, w którym będziemy się dzielić swoimi doświadczeniami na temat tego środka. Na początek kilka informacji ogólnych.
Siemię lniane – nasiona lnu zwyczajnego nazywane tak, gdy są używane jako zielarski środek leczniczy. Są to nasiona płaskie, wielkości 2-3 mm, barwy szarobrązowej. Po zalaniu wodą nabierają barwy ciemnobrązowej i kilkakrotnie powiększają swoją objętość, otaczając się jednocześnie dużą ilością śluzu.
Zastosowanie siemienia lnianego:
Siemię lniane jest spożywane najczęściej po namoczeniu całych ziaren lub rozgniecionych. Może to być również wywar lub postać zmielona jako dodatek do wielu potraw. Praktycznie nie ma smaku, ewentualnie przy postaci zmielonej jest to posmak delikatnie gorzkawy. Siemię jest spożywane nie tylko przez człowieka, ale także dodawane do karmy zwierzęcej, np. dla psów, aby przeciwdziałać zaparciom.
W układzie pokarmowym działa łagodząco przy bardzo wielu objawach, czasami nawet przeciwstawnych. Stosowane jest przy biegunkach lub zaparciach, a także zapobiegawczo dla zapewnienia prawidłowej perystaltyki jelit. Szczególnie cenione przy wszelkich nieżytach i nadkwasotach, a nawet wrzodach.
(http://pl.wikipedia.org/wiki/Siemi%C4%99_lniane)